Ένα «δίχτυ προστασίας» απλώνει η κυβέρνηση προς τα τραπεζικά στελέχη που ελέγχονται απιστία σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης ή διαγραφής δανείων, καθώς με νέα τροπολογία η η κυβέρνηση δίνει ρόλο στην Τράπεζα την Ελλάδας να ελέγχει τους τραπεζίτες! Στην ουσία βάζει τραπεζίτες να ελέγχουν τραπεζίτες.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το dnews.gr, η κυβέρνηση κατέθεσε χθες τροπολογία στη Βουλή που προβλέπει πως στην περίπτωση που διενεργείται προκαταρκτική εξέταση για απιστία (άρθρο 390 ΠΚ), η οποία στρέφεται κατά πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος και αφορά σε αναδιάρθρωση ή διαγραφή δανείων, οφειλών ή χρεών και στρέφεται κατά του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, θα πρέπει οι εισαγγελείς να ζητούν έκθεση από την Τράπεζα της Ελλάδος.
Στο άρθρο 2 της τροπολογίας προβλέπεται ότι δύο επιθεωρητές της ΤτΕ θα συντάσσουν έκθεση κατόπιν αιτήματος της αρμόδιας εισαγγελικής Αρχής που διεξάγει έρευνα για σκανδαλώδεις περιπτώσεις αναδιάρθρωσης ή διαγραφής δανείων, αποφασίζοντας αν προκύπτει ή όχι «παράβαση του κανονιστικού πλαισίου που διέπει τις συναλλαγές του κάθε φορέα και η ύπαρξη βέβαιης και οριστικής ζημίας που συνδέεται αιτιωδώς με την τυχόν παράβαση και έχει προκληθεί στην περιουσία του πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος ή του ΤΧΣ».
Υπενθυμίζεται ότι από 1η Ιουλίου παύει να ισχύει η διάταξη για το ακαταδίωκτο των τραπεζικών στελεχών που είχε εισαχθεί στον Ποινικό Κώδικα το 2019 και οδήγησε, εξαιτίας της αναδρομικής της ισχύος, στην αρχειοθέτηση πλήθους σκανδάλων.
Η τροπολογία αναφέρει τα εξής:
«Κατά τη διενέργεια της προκαταρκτικής εξέτασης για την αξιόποινη πράξη που προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 390 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), αν η απιστία στρέφεται κατά πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος και αφορά σε αναδιάρθρωση ή διαγραφή δανείων, οφειλών ή χρεών, ή στρέφεται κατά του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, η αρμόδια Εισαγγελική Αρχή ζητά από την Τράπεζα της Ελλάδος την πρόταση δύο (2) επιθεωρητών αυτής, οι οποίοι, με βάση τα στοιχεία της δικογραφίας, συντάσσουν έκθεση, με την οποία διαπιστώνεται παράβαση ή μη του κανονιστικού πλαισίου που διέπει τις συναλλαγές του κάθε φορέα και η ύπαρξη βέβαιης και οριστικής ζημίας που συνδέεται αιτιωδώς με την τυχόν παράβαση και έχει προκληθεί στην περιουσία του πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος ή του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, όπως αυτή αξιολογείται κατά τον σκοπό του ιδρυτικού του νόμου, καθώς και το ύφος αυτής».
